Werkelijk geweldig hier

De eerste week Amerika is een feit.

Na onze aankomst hebben we heerlijk geslapen. De eerste dagen hebben we het huis ontdekt en vooral spullen uitgepakt. De kinderkamers en speelkamer beginnen al echt gezellig te worden. Na een paar dagen merkte je ook dat het uitpakken van de herinneringsspulletjes nodig was want het verhuizen drong door tot de kindjes. Het bubbelbad is goedgekeurd, we raken meer gewend aan de geluiden en weten nu al een beetje welke schakelaar van welke lamp of ventilator is. Ik ga binnenkort voor de lol de schakelaars tellen want het is niet normaal hoeveel dat er zijn. Wat ons opvalt in het huis is dat alles heel zacht is. Het bed is zacht, de vloerbedekking, de handdoeken. Heerlijk!

Onze koffers, een paar dozen die nog uit de container kwamen en alle spullen die collega's van Remco van de vorige lichting hadden overgedragen aan ons hebben we uitgepakt.

Het was net kerstmis:) Dozen vol handigheidjes, schooluniformen, knutselspullen, speelgoed en keukenspullen. Geweldig om al die Amerikaanse grootverpakkingen te zien! We werden er zo blij van. Zo kan je een fijne start maken. Ik betrapte mij op mijn eerste gedachte "als wij straks weer weggaan dan....". Ik had nog zo gezegd dat ik daar nog niet mee bezig zou gaan! Maar toch, inderdaad. Ik ga dit ook voor onze opvolgers regelen want het maakt je start zoveel fijner. En Sophie en Lenn hebben al een paar leuke schooluniform setjes. 

We eten die ochtend ons eerste ontbijt hier. Al na een paar happen merk je dat alles vol suiker zit en eenmaal de verpakking gelezen zie je dat je smaak het juiste vertelde. Wow!! Per sneetje brood 1 klontje suiker. Maar vlak ook het zoutgehalte niet uit. We gaan in de dagen erna regelmatig de supermarkten onveilig maken en vinden eten wat veel minder heeft van beide. En dat betekent helaas wel dat je duur uit bent. Hup, pinpas er doorheen en door😂. Met verse groente en fruit in onze vele plastic zakjes waarin ze de boodschappen doen gaan we weer richting huis. De plastic soep is hier blijkbaar nog niet doorgedrongen. Er wordt hier werkelijk niks gescheiden! En dat gaat tegen ons gevoel in. De voorraadkast begint al vorm te krijgen en zo ook mijn moestuintje. Met deze temperaturen kweken we gewoon onze eigen groente (in gerecyclde bakjes;) ) en dat lukt al aardig! 

Op de tweede dag gaat Remco met mij even touren in onze Jeep. Voor een ieder die het verhaal niet kent; Remco kocht een Jeep. Een enorme bak zodat ie daarmee naar zijn werk kon rijden. Echter bleek dat ik niet in de huurauto mag rijden mits wij 15 dollar per dag betalen dus je raadt het al...deze mini miep rijdt de Jeep als boodschappenwagentje en soccermom. Maar ik moet zeggen, het is geen straf om er in te rijden:)

Met een flinke motor, automaat en vooral het formaat is het heerlijk rijden. Respect in het verkeer dwing je soms af;) en met de nodige : "oeps, hier had ik er af gemoeten", kom je ook nog eens ergens.

Na een paar dagen ga ik lekker aan de poets met schoonmoeders. Door de airco en ventilatoren krijg je hier snel stof dus hup poetsen maar. Wat word ik daar blij van hier! Ja echt! Alle middeltjes zijn "multipurpose" en poetst als een tierelier. Nederland kan wat dat betreft nog wat leren. Het ruikt fris, je hebt super handige tools en als het gepoetst is glimt het er over. Daar word ik blij van:) En de was doen is ook een feestje. Met mijn mega wasmachine en droger is alles in 2 was(jes) per dag schoon terug in de kast en....heerlijk zacht!

Volgende uitdaging...koekjes en cakejes bakken. Van grammen naar tbls en cups omrekenen. Even mijn knobbel gebruiken om eerst in de supermarkt de juiste basisproducten te vinden en dan de juiste hoeveelheden te gebruiken. En ze zijn maar wat goed gelukt. Sophie laat ze dan ook met trots zien.

We gaan ook nog 'even' naar het militair hospitaal hier. Hier moeten we de kindjes hun vaccinaties laten halen want anders mag je hier niet naar school. De eerste poging was het gesloten dus voor niks zijn we die kant op gereden. En nee, het ligt niet naast de deur. De tweede poging ging beter. Gezien het vaccinatieschema in Nederland anders loopt in timing moest Lenn 4 prikken en Sophie 3. Toen we dat hoorden van de arts grapten we maar dat het soms fijn is dat hun engels nog niet zo goed is. Als 2 reuze bikkels hebben ze ze doorstaan.

Blue card is nu binnen dus ze kunnen starten. Meteen hebben we navraag gedaan hoe het daar verder werkt. Kate en de kindjes gaan naar de kinderarts hier. Alles echter wel op aanvraag want het werkt niet zoals in Nederland dat de GGD je oproept. Remco gaat naar een militair huisarts en ik naar de vrouwenarts. Tsja, dat maakt het leven makkelijker. Ik moest ivm de bevalling nog een controle hier laten doen. Hiervoor wilde ik graag een afspraak maken. 3 weken later zou ik op afspraak kunnen komen. Wow! Maar een beetje Nederlander vraagt natuurlijk of dat echt niet eerder kan en wat denk je, "ma'm, you can come on in now". Ok...das ook goed. In een klein stoffig hokje staat een mevrouw in uniform tegenover mij en bestookt mij met vele vragen. Ik ben al een mini mensje maar nu voelde ik mij ook klein. Enfin, ik ben door de vragenzee gekomen en mocht weer gaan.

Op de andere dagen heb ik hier wat regeldingen gedaan. Bankpasje ophalen en een pasje van de groothandel Costco. Nu zijn de belangrijkste zaken geregeld. 

Het is hier trouwens goed warm. 35-37 graden is gewoon en het is een andere warmte dan in Nederland. Waar je ook heen gaat, je neemt waterflesjes mee. Ik kom terug met armen als een bodybuilder want de grootverpakkingen van waterflessen zijn niet normaal zwaar hier.

We hebben onze community zwembad al ontdekt

en het nabijgelegen speeltuintje met overkapping bij de zitplek, een toilet, waterkraan en ventilatoren.

Wat dat betreft is alles voor en rondom kinderen super goed geregeld hier. In het zwembad werden we na een tijdje verzocht te vertrekken want het ging onweren. En dat doet het hier dan ook regelmatig. Het weer slaat helemaal om en flink ook. Na een nacht van dat weer lagen onze spullen halverwege de tuin en we hebben geen kleine tuin kan ik je zeggen. Onze party tent was ook meteen overleden. 

En dan is het zover....de dag is aangebroken....ik ga met de kids en schoonmoeder naar de hobby lobby! Een geweldige winkel vol met knutselspullen, tierelantijntjes, decoratie, etc etc. Ik had hem met de verkenningsreis al ontdekt en heb mijn wederkeer gemaakt. Sophie zei letterlijk dat ze niet wist waar ze kijken moest. En ja, geshopt hebben we:). Met mooie dingen voor de kamer van Kate zijn we huiswaarts gegaan. We'll be back! 

Het is nu zaterdag en het huis is stil. Remco is met zijn moeder en de oudste kids naar een honkbal wedstrijd van de
Biscuits. Het lokale honkbalteam. We zullen er ook zeker nog vaker komen. 

Tot snel weer allemaal!