Voorbereiden op het "normale" leven

Met de laatste 2.5 weken van de schoolvakantie in het vooruitzicht heb ik jullie de vorige keer achter gelaten. Sindsdien zijn we ons rustig aan het voorbereiden op het normale leven hier. Getting ready for school en dat gaat hier met veel bombarie.

Remco heeft zijn eerste diploma (IOS) gehaald. 

Nu mag hij officieel starten met de opleiding waarvoor we hier gekomen zijn, ACSC. En als je mij nu vraagt waar dat voor staat....geen flauw idee. Amerikanen zijn dol op afkortingen:) Remco heet nu ook geen Remco meer maar Ray. 

Ik moet er nog erg aan wennen als ze vragen; what time is Ray coming home? Ik heb blijkbaar nog steeds de blik van: wie?🤔 want al snel volgt dan...I mean, Remco.

Wij zijn lekker uit eten geweest met het gezin om het eerste papiertje te vieren. Uiteraard gingen onze 3 wiebelbillen mee naar het chinees restaurant. Kate deed haar naam weer eer aan en lag te keten in de wandelwagen. Sophie en Lenn hadden zich op het toetjesbuffet gestort. Bizarre is wel, het was heerlijk eten maar je betaalt slechts 11 dollar 'all you can eat' voor een volwassenen. Kinderen zijn een dollar of 4.

In het weekend zijn we naar Tuskegee Airmen geweest.

Onder de indruk liepen we daar rond. Wederom kost het niks en stelt Amerika zijn geschiedenis aan je voor. We liepen rond op de plek waar de eerste black Americans opgeleid werden tot piloot. Een geschiedenis vol discriminatie. Het bizarre is dat je dit hier nog steeds erg voelt. Men zegt van de geschiedenis geleerd te hebben, prijzen mensen zoals Martin Luther King, maar zodra je hier bij de dokter papierwerk moet invullen vragen ze nog steeds naar jouw 'race'; white, hispanic, black american... Bediend word je met name door getinte mensen. Het gras wordt gemaaid door getinte mensen. Ga zo maar door. Het is te bizar voor woorden dat dit nog steeds bestaat.

Na het weekend gaan we ons verder voorbereiden op school en struinen de Walmart en Target af. Stiekem ook om de warmte te ontlopen want het went maar niet die hitte. Uniformen....check. Boeken...check. Rugtassen en lunchtrommeltjes met koelelementen...check. Wij rijden weg vanuit de garage en wat blijkt, school had een bord in de tuin geplaatst om de kindjes welkom te heten. Hoe bijzonder hier. Een welkomskaart, bord, meet&greet, ijsjes eten...ze doen hier echt veel aan het ontvangst.

Trouwens, over een garage gesproken. Die deed het niet meer. Hij bleef vast hangen en was echt overleden.

De auto's konden er dus niet uit. Onze geweldige huiseigenaren brachten daarom hun cabrio. 🤗 En als je dan een cabrio te leen hebt....

Ik ben in de carbio lekker met de kindjes op pad geweest. Dit lag al in de planning maar de auto maakte het nog leuker. Samen zijn we naar een wild life presentatie geweest met slangen, uilen, schildpadden etc.

We zijn daarnaast nog een ijsje gaan eten bij de Sweet creek farm market en hebben daar genoten van heerlijke countrymuziek en biologische producten.

Daarna hebben Lenn en Sophie een meet&greet gehad met hun juffen en volgde er nog een leuke bijeenkomst voor beide met wat kindjes uit de klas.

Lenn kent 3 kindjes in zijn klas en heeft in totaal 20 kinderen in de klas en 2 juffen. Wat een enorme luxe! Sophie heeft er 14 in de klas en kent er nu 2. Waarbij Lenn heel speels onthaald wordt, gaat het er bij Sophie serieuzer aan toe. Dan klets je wat met elkaar en heb je het over welke "amazing danceclass" je kindje naar toe gaat. Zij voelt zich nog niet zo thuis en eerlijk is eerlijk, ik heb ook nog niet zo'n klik met deze moeders. Bij Lenn in de klas waren er wel hele leuke vrouwen tussen dus wie weet wie wij nog ontmoeten. Lenn vroeg op de kennismakingsdag al wanneer ik weg ging. :)

Later in de week ben ik met de kinderen op pad geweest naar een krater hier een half uurtje rijden vandaan.

Er viel helaas weinig te zien, behalve dan dat ik hele spannende steile weggetjes moest rijden en de kids ietwat onvriendelijk vroeg of ze alsjeblieft hun tetter een keer konden houden. Ik had het niet meer zo eng was het. Ik werd uiteraard hard uitgelachen. Omdat dit tegen viel reed ik wat rond en zag een bordje van een American Fort. Leuk! We hebben de afslag genomen en kwamen op een prachtige plek uit.

Na een heerlijke wandeling en riddertje spelen gingen we weer huiswaarts.

In het weekend zijn we begonnen met het voorbereiden voor het verjaardagsfeestje van Sophie en Lenn welke wij vrijdag zullen vieren, maar eerst ben ik zaterdag naar een buitenles yoga gegaan met Sophie. Ik heb echt mijn best gedaan om niet te lachen😂. De leraar was een veredelde hippie die volgens mij wat tijd achter tralies had gehad. "and if you notice your brain is going wild...that's ok....relax man. It's all fine. You allright" Ik wou dat ik zijn accent kon overbrengen want dan hadden jullie net zo'n lol als mij. Sophie vraagt zich hier echt af waarom iedereen zo overdreven doet. Ze lacht vaak hard en als ik dan zeg dat ze zich moet gedragen dan zegt ze dat iedereen zo raar doet hier. Ach, geef haar eens ongelijk.😉

Beste allemaal, ik ga mijzelf eens storten in de feestvoorbereidingen want ook dat gaan we op zijn amerikaans vieren met een BBQ, veel ballonnen, meerdere nationaliteiten en lieve mensen. De vele winkels ben ik al afgeweest om alle spullen in te slaan. De kadootjes heb ik laten leveren. Hier kennen de thuisbezorgers mij inmiddels ook bij naam. 😁 

Tot snel weer en lieve groet van draakje 1, 2 en 3.